Rower ze sobą weź, czyli o szukaniu dzikiej plaży pośród drzew

Majówka, majówka, i już po majówce. Aż mnie serce bolało, gdy patrzyłam na majówkowe plany znajomych. Niestety ja musiałam zostać w domu, a moją główną atrakcją stały się sterty książek i niezliczona ilość informacji do przyswojenie w związku ze zbliżającą się maturą. Nareszcie mogę już powiedzieć „Ufffff”. Łatwo nie było, ale to już za mną. Teraz priorytetem staje się… wyjazd do Barcelony! Tak swoją drogą, macie może jakieś rady dotyczące tego miasta? 

Choć pogoda sprzyja mniej lub bardziej, to już najwyższa pora, aby wyciągnąć dwa kółka i trochę pojeździć! Żeby zachęcić i Was, i siebie samą, małe przypomnienie z jednej z rowerowych wpraw. 

Ahhh… aż mi się zatęskniło za naszym Bałtykiem! 

Wylegiwanie się na plaży i grzanie w słońcu szybko mnie nudzi, wolę aktywnie spędzać czas, tym bardziej, że zwroty "gotowanaaa kukurydzaaa, popcooooorn!" po godzinie zaczynają mnie po prostu okropnie denerwować. Dlatego też nie wyobrażam sobie wyjazdu na wczasy nad morze i siedzenia tylko na plaży. Zawsze szukam innych rozwiązań. Tym razem znowu padło na ROWER.  

Jednym z bardziej przyjaznych rowerzystom, nadmorskich miast jest Kołobrzeg. Stwarza on bardzo duże możliwości, gdyż posiada wiele ścieżek rowerowych. Począwszy od tych w centrum, poprzez ścieżkę wzdłuż promenady, kończąc na bałtyckim szlaku rowerowym i ścieżce do Ustronia Morskiego. Ta ostatnia powstała stosunkowo niedawno. Nie dość zatem, że jest w bardzo dobrym stanie to jeszcze gwarantuje nam niezapomniane walory krajobrazowe. Niesamowite to uczucie jechać lasem i w prześwicie drzew wiedzieć nasz Bałtyk, cały czas słysząc szum jego fal…

Trasa Kołobrzeg - Ustronie Morskie liczy około 15 km długości. Z centrum Kołobrzegu kierujemy się w stronę morza, a następnie ścieżką rowerową w kierunku Arka Medical Spa, mijamy tenże kurort i wjeżdżamy w lasek. Po niedługiej chwili znowu odsłania się błękit naszego morza. Dalej na trasie czeka  jeszcze między innymi przejazd przez niski, drewniany mostek czy wąskie, leśne ścieżki niczym wyjęte z amazońskiej puszczy. W międzyczasie znajduje się też kilka zejść na plażę, więc jeśli tylko zapragnie nam się krótki odpoczynek, bez problemu możemy zamoczyć nogi w morzu i rozłożyć się na ciepłym piasku. 

Zanim dotrzemy do Ustronia, przejedziemy jeszcze przez niewielką miejscowość - Sianożęty. I tutaj uwaga - ścieżka rowerowa wąska, a ludzi pełno. Jednak na dłużej radziłabym zatrzymać się właśnie w Ustroniu. Zatrzymać się - a właściwie to przypiąć gdzieś rower, zejść na plażę i udać się na długi spacer brzegiem morza w stronę wschodnią. Początkowo będzie sporo turystów i strzeżona plaża, potem tłum nieco się przerzedzi, potem znowu zagęści. Ale idąc dalej i dalej, plaża będzie pustoszała... Krajobraz przede mną kojarzył mi się z piosenką o dzikiej plaży pośród drzew. Po prawej stronie bujne, zielone zarośla, pode mną piaszczysta, żółta plaża - czytaj: ziarenka piasku masujące stopy, po lewej stronie niebieskawe, szumiące wody. Nade mną błękitne niebo, a przy tym wszystkim bardzo mało ludzi, na około spokój...

Czy nie o to właśnie chodzi podczas wakacyjnego wypoczynku…?