Szrenica, czyli kolejny karkonoski szczyt

Szrenica – szczyt położony w Sudetach zachodnich, na wysokości 1362 m n.p.m. Najszybciej dostać się tam szlakiem lub kolejką ze Szklarskiej Poręby. Jeżeli chodzi o kolejkę to jej dolna stacja mieści się  w okolicy ulicy Turystycznej. Składa się ona z dwóch sekcji. Jest to kolejka krzesełkowa 2-osobowa. Jej długość to ok. 2700 m, a różnica poziomów to ok. 600 m. Ceny za wjazd i zjazd to 27 zł – normalny i 19 zł – ulgowy.  

Na Szrenicę można wybrać  się  też szlakiem zielonym, żółtym lub niebieskim – te prowadzą do schroniska PTTK Pod Łabskim Szczytem. Stamtąd należy skierować się szlakiem zielonym (prowadzi bezpośrednio na Szrenicę), możliwy  jest też dłuższy wariant – szlak żółty do Śnieżnych Kotłów, potem czerwony (przez Mokrą Przełęcz) i na końcu zielony prowadzący na szczyt.  Kolejną możliwością jest droga, którą my zdecydowaliśmy się wspinać. Jest ona opisana poniżej. 

Przyjechaliśmy do Szklarskiej jak zwykle samochodem. Parking niedaleko Kruczych Skał wyniósł nas jakieś 30zł za cały dzień postoju (cena kosmiczna, nieprawdaż?).  Chwilę musimy iść przez miasto. Po jakichś 15min dochodzimy do wejścia na szlak (tam również był parking i zdaje się, że nieco tańszy).   Leśna, kamienista dróżka wiedzie nas przez ok. 30 min do niewielkiego rozgałęzienia – w lewo odbija zielony szlak, który prowadzi do wąwozu i wodospadu Kamieńczyk. Wstęp tam kosztuje 4zł (bilet normalny) oraz 2zł (bilet ulgowy). Obowiązkowe jest również założenie kasku. Jeżeli jesteście w tamtej okolicy, to zdecydowanie polecam zobaczyć ten największy w Karkonoszach (27m wysokości) wodospad.

Następnie dochodzimy do schroniska PTTK Kamieńczyk.  Po krótkim odpoczynku idziemy dalej,  szlakiem czerwonym w kierunku Hali Szrenickiej. Do tego miejsca prowadzi szeroka, kamienista ścieżka, którą idzie się mniej więcej godzinkę.  Zaraz za schroniskiem Kamieńczyk znajduje się budka – należy kupić bilety wstępu do Karkonoskiego Parku Narodowego. Ceny: 5zł normalny; 2.50zł ulgowy. 

Na Hali Szrenickiej znajduje się także schronisko (PTTK Hala Szrenicka). Tutaj polecam szarlotkę domowej roboty serwowaną w bufecie na piętrze schroniska (należy obejść budynek kierując się w prawo i przejść przez taras). Naprawdę pyszny placek! A wracając do wyprawy, to pozostało nam jakieś 30 min do szczytu. Najpierw kierujemy się dalej szlakiem czerwonym, a potem czarnym. Na szczycie także znajduje się schronisko.  Ze Szrenicy rozciągają się piękne widoki – widać między innymi Śnieżne Kotły, Łabski Szczyt, inne wzniesienia sudeckie, Szklarską Porębę, jej bliższe i dalsze okolice. 

Po chwili delektowania się tymi krajobrazami pora ruszać dalej. Schodzimy ze szczytu czarnym szlakiem, a potem włączamy się do czerwonego i kierujemy się w stronę Śnieżnych Kotłów. Idziemy tak zwanym Głównym Szlakiem Sudeckim. Przechodzimy przez Mokrą Przełęcz, a potem mijamy głaz – Twarożnik. 

Do Śnieżnych Kotłów dochodzimy po około 1,5h. Budynek, który się tam wznosi to nie schronisko ale rozgłośnia telewizyjna. Obchodzimy budynek. Przed nami roztaczają się naprawdę niezwykle widoki na Wielki Śnieżny Kocioł (kocioł polodowcowy). Nie wiem czy tak jest zawsze, ale jak my tam byliśmy wiał dosyć silny, chłodny wiatr.  

Po chwili znów jesteśmy na czerwonym szlaku – wracamy ponownie w kierunku Szrenicy. Idziemy aż do rozwidlenia szlaków i skręcamy w prawo na żółtą dróżkę, która prowadzi do schroniska Pod łabskim Szczytem. Czas przejścia tego odcinka wynosi ok. 1h. Po dłuższym odpoczynku w schronisku ruszamy dalej w dół szlakiem żółtym. Do miasta docieramy po ok. 1h 15 min. 

Wychodzimy koło Muzeum Mineralogicznego. Musimy przejść jeszcze przez miasto, aby dojść do naszego parkingu. To zajmuje ok. 20 min. W międzyczasie wstępujemy jeszcze na ciepły posiłek – już od ok. 1h ‘uciekamy’ przed burzą i tuż po wejściu do lokalu zaczyna lać deszcz, okropnie lać. 

Szlaki, którymi szliśmy tego dnia są jak najbardziej godne polecenia. Idzie się przyjemnie, choć często są dosyć strome podejścia pod górę lub też zejścia na dół.  Ścieżki te są w większości kamieniste i szerokie. Widoki ze szczytu jak zawsze rekompensują trud włożony we wspinaczkę na górę. Dalsza wędrówka w kierunku Śnieżnych Kotłów podczas słonecznej pogody również gwarantuje niezapomniane widoki na Szrenicę, niżej położone doliny, czyli inne masywy górskie.