Za plecami męża, czyli kulisy życia Danuty Wałęsy w książce pt.”Marzenia i tajemnice”

Zaczęły się wakacje, a przeprowadzka już w miarę ogarnięta. W międzyczasie wpadła mi ręce książka Danuty Wałęsy „Marzenia i tajemnice”. Wydawałoby się, że jest ona niezmiernie długa, bo ponad 500 stron, jednak czyta się dobrze i bardzo szybko. Ponadto jest ona wypełniona fotografiami z życia rodziny Wałęsów. Miłe oderwanie od ciągłego tekstu.

O czym jest książka?

Książka jest swojaką autobiografią Pani Danuty. Opowiada ona historię własnego życia. Zaczyna od dzieciństwa spędzonego na wsi - w Krypach na Mazowszu, w wielodzietnym, ubogim domu. Jako młoda dziewczyna chciała być chłopakiem. Lubiła chodzić po drzewach, psocić, czasem coś zbroiła – a to przystawało tylko chłopcom. Jej odwiecznym marzeniem było wyrwać się z tamtej wioski. Mając dziewiętnaście lat (1968r.) to marzenie spełniła – wyjechała do Gdańska i tam już została. Jak to mówi – tam narodziła się na nowo.

Mieszkała chwilę u jednej ciotki, potem u drugiej. Pracując jako kwiaciarka poznała swojego przyszłego męża – Lecha Wałęsę. Rok później, w listopadzie ’69 młodzi pobrali się. Na początku świeżo upieczone małżeństwo mieszkało osobno – pani Danuta u cioci, a pan Lech na kwaterze w stoczni. Po pewnym czasie dostali pokój w kamienicy, w dzielnicy Siedlce. Panowały tam niezwykle ciężkie warunki, więc po niespełna roku ponownie przeprowadzili się. Potem narodziło się ich pierwsze dziecko – Bogdan (1970r.). Wkrótce nastąpił pamiętny grudzień ’70 i strajki w stoczni Gdańskiej. Lech Wałęsa został aresztowany. Pni Danuta pisze o tym, co wtedy czuła. Była spokojna, przyjęła rzeczywistość bez większych emocji, nie zrobiła ona na niej większego wrażenia. Według niej lata siedemdziesiąte to najlepszy czas dla ich rodziny, bo byli wtedy razem i tworzyli prawdziwe ognisko domowe. W 1971r. odbywa się kolejna przeprowadzka – do hotelu stoczniowego. 1972r. – rodzi się drugi syn, Sławek; Stogi stają się nowym domem rodziny. Półtorej roku później rodzi się trzeci syn – Przemek.  1976r. – ostatni syn, Jarek, przychodzi na świat.

Pani Danuta pisze o tym, że nigdy nie dostali z mężem niczego za darmo - pomału wszystkiego się dorabiali. Mniej więcej od końca lat siedemdziesiątych wszystkie ruchy Wałęsów były obserwowane  przez esbecję (SB – Służba bezpieczeństwa). Sytuacja pogorszyła się w latach osiemdziesiątych – pojawiły się podsłuchy w telefonach, śledzenie, przeszukania. 1978r. – narodziny pierwszej córki, Magdy. Potem nadszedł pamiętny i jakże brzemienny w skutkach sierpień ’80.  Rozpoczęły się strajki w stoczni Gdańskiej, które rozsławiły osobę Lecha Wałęsy – wybawiciela narodu. Jak w przeszłości, tak i w tym momencie Danuta nie była poinformowana przez męża o planowanym strajku. Zresztą matka miała na głowie kolejne małe dziecko – tym razem kolejną córeczkę – Anię.

 Krótko po wydarzeniach sierpniowych przyszedł czas na przymusową tym razem przeprowadzkę na Zaspę. Tutaj pani Danuta opowiada ciekawa historię związaną z fryzjerką, do której się udała – ma to związek z pogłoskami jakie panowały na temat państwa Wałęsów. A dokładnie tego, co wtedy o nich sądzono i jakie plotki chodziły można się dowiedzieć czytając tę książkę. 

Pod koniec roku 1980 rozpoczynają się w nowym mieszkaniu tajne spotkania Solidarności i niemiła postawa pani Walentynowicz wobec Lecha Wałęsy. Rok 80 to dla pani Danuty również okres uniezależnienia się od męża, usamodzielnienia. Nauczyła się ona wtedy polegać na samej sobie. Ponownie narodziła się na nowo.

Rok po tym, jak Karol Wojtyła został papieżem odbyła się pierwsza jego pielgrzymka do Polski. W czasie jej trwania doszło do spotkania Jana Pawła II z rodziną Wałęsów. Pani Danuta opisuje swoje odczucia w czasie tej wizyty Ojca Świętego, oraz wspomina też inne spotkania z papieżem. Mówi, że każde z nich było inne, wyjątkowe, ale tak samo ważne.

Nadchodzi grudzień 1981r. Dwunastego dnia tego miesiąca Lech Wałęsa został aresztowany. Przez prawie rok nie było go w domu. Co jakiś czas pani Danuta mogła odwiedzać męża, który jak mówiono był w ‘złotej klatce’ – wszystkiego miał pod dostatkiem (oczywiście poza wolnością). Lech Wałęsa nie został nawet zwolniony z aresztu na czas chrzcin jego kolejnej córki – Marii  Wiktorii. Stan wojenny był też jednym z nielicznych okresów w życiu Danuty Wałęsy, kiedy udzielała się ona publicznie i medialnie. Nadchodzi rok 1983. Lech Wałęsa ma dostać Nagrodę Nobla. Do odebranie tego trofeum oddelegowuje swoją żonę.

I tak w dalszym ciągu upływają lata osiemdziesiąte. Rodzi się ostatnie dziecko – córka Brygida. W 1989r. państwo Wałęsowie przyjmują w swoim domu prezydenta Busha z żoną. W tym samym roku Danuta zakłada fundację „Sprawni Inaczej”.

W końcu nadchodzi rok 1990 i wybory prezydenckie. Mąż nie poinformował pani Danuty o zamiarze kandydowania. 22.12.1990 nastąpiło zaprzysiężenie Lecha Wałęsy na Prezydenta naszego kraju. W drugiej turze wyborów wygrał on pojedynek z Tymińskim. Jako prezydent Lech Wałęsa musiał opuścić Gdańsk i zamieszkać w Warszawie w Belwederze. Danuta z dziećmi została nad morzem. Nigdy nie polubiła stolicy.

O kulisach tej prezydentury, o obowiązkach jako żona prezydenta, o podróżach i zmianach jakie zaszły w rodzinie opowiada Danuta Wałęsa w swojej książce. Opisane są też kulisy przegranych wyborów prezydenckich Lecha Wałęsy z Aleksandrem Kwaśniewskim. Nie brakuje również opinii o osobach, które stanęły na drodze państwa Wałęsów – ich przyjaciół i wrogów.

Krótko podsumowując

Przez wiele lat Danuta Wałęsa podporządkowywała się mężowi, mówiła sobie, że tak ma być, że tak trzeba. Mąż rzadko kiedy informował ją o ważnych sprawach, prawie w ogóle nie pytał o opinię. To ona opiekowała się dziećmi. Cała rodzina była na jej głowie. Ona sama nieczęsto wypowiadała swoje zdanie. Niewątpliwie charakteryzuje się wytrwałą i szczerą wiarą w Boga. Czuje się samotna, ale przywykła do tego. W pewnym momencie uniezależniła się od męża. I dzięki temu podołała i osiągnęła sukces w sowim życiu.

Co jeszcze w książce?

Na końcu książki znajduje się wywiad z Bogdanem i Magdą – najstarszym synem i córką Wałęsów. Opowiadają oni o dzieciństwie, swoich wspomnieniach i  uczuciach. Najbardziej zaintrygowały mnie wypowiedzi odnośnie traktowania ich przez rówieśników. Życie z nazwiskiem Wałęsa wcale nie było dla nich łatwe. Byli narażeni na ciągłe przezwiska, czy traktowanie ich z dystansem. Jeżeli coś osiągnęli, to mówiono, że tylko ze względu na nazwisko. Cóż za absurd…!

Książka zawiera także historie i wspomnienia dotyczące Danuty Wałęsy i jej rodziny. Opowiadają je osoby zaprzyjaźnione z ich domem, oraz te, które miały okazję ich poznać. 

Warto czy nie warto przeczytać?

Według mnie warto przeczytać tę książkę. Myślę, że ujawnia fakty, które interesują nas wszystkich, pokazuje kulisy życia prezydenta i jego rodziny. Wreszcie pokazuje realia życia w PRL-u i walki o niezależną Polskę. Można ją traktować jako swojakie źródło historyczne. Oczywiście książka jest pełna subiektywnych ocen i opinii, w końcu jest autobiograficzna. Pokazuje historię elektryka stoczni gdańskiej, który zostaje prezydentem. Jeśli zagłębimy się w te opowieści, pojawi się wiele refleksji na różne tematy, ale oczywiście najwięcej dotyczących organizacji polskiej polityki.