Centrum Pompidou, czyli o kreatywności człowieka

Centre Georges Pompidou to muzeum sztuki współczesnej (Musée National d'Art Moderne). Tam także mieści się główna biblioteka Paryża (Bibliothèque publique d'information). Nazwa odnosi się do prezydenta Fracji, z inicjatywy którego utworzono centrum kulturalne na Plateau Beaubourg.  Jako, że ten punkt znalazł się w naszym repertuarze „must see in Paris”, pewnego południa (tak, tak trzeba się wyspać!) wybrałyśmy się właśnie tam.

Pierwszy raz byłam w tego rodzaju muzeum, jednak przyznam, że przypadło mi do gustu, choć jego wygląd zewnętrzny początkowo budził we mnie trochę kontrowersji. Białe, duże rury, kolorowe instalacje, wszystko takie surowe. Szybko doceniłam oryginalność wyglądu zewnętrznego, lecz nie do mnie końca przekonał, gdyż nie wkomponowuje się w okoliczne, typowe, paryskie kamienice.

Mówiąc szczerze na sztuce współczesnej się nie znam. Hmm… właściwie to na temat samej sztuki, też za dużo się nie wypowiem, gdyż nie pozostaje ona w kręgu moich głównych zainteresowań, nie posiadam też artystycznego obycia . Lubię jednak czasami pocieszyć oczy czymś estetycznym. Nie mam  żadnych, ale to żadnych! zdolności plastycznych (tak, to mama robiła za mnie prace na plastykę… :P), podziwiam zatem i doceniam piękne obrazy, a jeszcze bardziej cenię kreatywność i poszukiwanie nowatorskich, niekonwencjonalnych rozwiązań. Niektóre mnie zaskakują, wpatruję się w nie i zastanawiam, jak powstały i jakie niosą przesłanie; inne natomiast rozczarowują i natychmiast przenoszę wzrok na coś, co gwarantuje moim oczom większą satysfakcję.  

Muzeum znajduje się na 5 i 6 piętrze, najpierw trzeba więc przejść systemem „korytarzy-rur” i ruchomych schodów. Cóż, nie powiem, żeby mnie zachwyciło to rozwiązanie architektoniczne, jednak współgra to z ogólnym zamysłem autora i cóż, taka jest specyfika tego miejsca. Zafascynowały mnie za to widoki rozpościerające się z jednego z korytarzy. Ot, taki piękny Paryż!

Byłoby idealnie, gdyby nie te żurawie wystające ponad dachy budynków, no ale nie wymagajmy zbyt wiele. I tak było fantastycznie!  :)

A co zobaczyłyśmy wewnątrz muzeum?

Różne dziwne rzeczy. Tak można to najkrócej i najtrafniej je ocenić.  :)

Czasami trudno się domyślić co autor miał na myśli. Nie jesteśmy specjalistkami od odgadywania zamierzeń i ukrytych przesłań (o ile takowe istnieją) artystów.  Jednak kilka razy podjęłyśmy się próby interpretacji konkretnych dzieł…  Zobaczcie jak nam poszło. :D

To wygląda jak… kochanka wyskakująca z szafy!

Morderstwo w łazience!

Hmmm, czy to aby nie są .… rajstopy mojej babci?!  

Myślę, że sztuka współczesna wychodzi poza ogólnie przyjęte ramy klasyfikacji dzieł sztuki, trudno ją zdefiniować. To zabawa, obalanie tabu społecznego, czasami prowokacja. Podobnie jest z jej interpretacją. Sądzę, że kreatorzy sztuki współczesnej umożliwiają nam pewną dowolność interpretacyjną. Nie ma jednego schematu interpretacji dzieła, każdy może je przyporządkować do swojego światopoglądu i podejścia do sztuki.

Wizytę w Muzeum Sztuki Współczesnej uważam za udaną. Pobudziła nieco moją wyobraźnię i pocieszyła oko. Tutaj znowu zaczynają nabierać sensu słowa i czego to człowiek nie wymyśli…

Centre Pompidou

Dojazd: metro, stacja: Rambuteau (linia 11- brązowa)

Wstęp: bilet normalny 13/11 Euro, ulgowy 10/9 Euro (zależy od miesiąca),
osoby poniżej 26 roku życia z UE bezpłatnie (ale tylko na określone wystawy)
Wstęp wolny w każdą pierwszą niedzielę miesiąca!!!

Czynne: codziennie oprócz wtorków, godz. 11.00 - 21.00.